Δευτέρα 7 Απριλίου 2014

ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΑΓΙΟΥ ΣΑΒΒΑ ΕΝ ΚΑΛΥΜΝΩ

ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ
Αφηγήσεις θεραπευθέντων ατόμων
Θεραπεία παραλυτικού (έτος 1957)
Ουπογεγραμμένος Αναστάσιος Γερακιός, εκ Καλύμνου, πανδρεύτηκα το Φεβρουάριο του 1957. Μετά από 5 ημέρες αρρώστησα και έμεινα τελείως παράλυτος, 7 μήνες ακίνητος στο κρεββάτι. Ημέρα και νύκτα παρακαλούσα θερμά τον άγιο Σάββα να με θεραπεύσει, διότι η ζωή μου ήτο μαρτυρική. Και αφού για αρκετόν καιρό ο άγιος εδοκίμασε την πίστη μου, ήλθε στον ύπνο μου και με βρήκε και με παρακαλούσε να ανέβω στο μοναστήρι του να τον προσκυνήσω. Μετά πολλών κόπων με βάλανε σε γαϊδουράκι και ανέβηκα στο μοναστήρι του, με χίλιες προσπάθειες.
Κατάκοιτος μπρος στη λάρνακα του αγίου, προσευχήθηκα με μεγάλην πίστην και πολλά δάκρυα να μου δώσει την υγείαν μου. Και ω του θαύματος! Ο άγιος Σάββας άκουσε την προσευχή μου και με θεράπευσε. Σηκώθηκα επάνω και ήμουνα τελείως καλά... Τον ευχαριστώ και δοξάζω τον Κύριο.
Θεραπεία όγκου (έτος 1963)
Εφανερώθη σ' ένα επικίνδυνο μέρος ένα βολαράκι και λίγο-λίγο εμεγάλωνε και υπέφερα. Λοιπόν, εκεί που πονούσα έκανα πάλι το σταυρό μου και είπα: «Άγιε μου Σάββα, κάνε μου και εμένα το θαύμα σου, πέρασέ μου τους πόνους μου» και αμέσως με πήρε ελαφρύς ύπνος και πάλι μου ήλθε ο άνθρωπος ο κοντός και με έσπρωξε δύο φορές γελαστός και μου είπε: «Εγώ δεν θέλω τίποτε από σένα, μόνον κάθε χρόνο στην εορτή μου να έρχεσαι να ξαγρυπνάς και να μου ανάβεις ένα κεράκι». Αυτό μου είπε και έφυγε αμέσως.
Άνοιξα τα μάτια μου και τι να δω. Έσπασε όλο το κακό από πάνω μου και είδα την υγεία μου. Δύο θαύματα έκανε ο άγιος Σάββας εις τον άνδρα μου και σε μένα. Δεδοξασμένο το όνομα του Κυρίου.
Η παραπάνω εικόνα είναι ένα θαύμα του αγίου Σάββα του εν Καλύμνω
Μία ασθενής έπασχε από καρκίνο στην περιοχή του εγκεφάλου. Μη βρίσκοντας πουθενά θεραπεία, πήγε στην Κάλυμνο και ζήτησε βοήθεια από τον άγιο Σάββα. 
Μία εβδομάδα αργότερα έκανε εξετάσεις για να διαπιστωθεί η κατάστασή της και παράλληλα μια ακτινογραφία. Από πριν όμως είχε πίστη ότι με τις με τις μεσιτείες του αγίου ο Άγιος Θεός θα την θεράπευε. Όταν πήρε στα χέρια της τις εξετάσεις και την ακτινογραφία, έκπληκτη διαπίστωσε πως συνέβησαν δύο μεγάλα θαύματα: το πρώτο ήταν ότι πια δεν έπασχε από καρκίνο και το δεύτερο ότι πάνω στην ακτινογραφία είχε αποτυπωθεί η μορφή του αγίου Σάββα τον οποίο είχε παρακαλέσει για να την ιατρέψει!
Όλο αυτό μας δείχνει ότι όταν επικαλεστούμε με πίστη την βοήθεια ενός αγίου ή του Θεού για κάποιο πρόβλημά μας, όχι μόνο θα εισακουστεί η προσευχή μας αλλά πολύ σύντομα θα μας δοθεί και λύση.  

Θεραπεία ημικρανίας (έτος 1968)
Υπέφερα από τρομερά ημικρανία. Η ζωή μου ήτο μαρτυρική. Εξετάσθηκα σε πολλούς γιατρούς. Όλοι μου λέγανε ότι είχα όγκο κακοήθη και κανείς δεν βοήθησε εις την ασθένειά μου. Κατέφυγα όμως εις τον άγιο Σάββα. Προσευχήθηκα μετά θερμών δακρύων εις το ιερό του Λείψανο. Άλειψα το κεφάλι μου με λάδι της κανδήλας του και ω του θαύματος! Ο άγιος Σάββας μου έκανε τελείως καλά.
Παναγιώτης Μαλαχίας
Θεραπεία ασθενούς (έτος 1970)
Είμαι η Σεβαστή Ντρη του Κωνσταντίνου, κάτοικος Καλύμνου. Το 1970 είχα αρρωστήσει με πολύ πυρετό, χωρίς να μπορέσουν οι ιατροί να βρουν τι είχα. Ζητούσα βοήθεια. Παρακαλούσα τους αγίους. Ο πόνος μου ήτο μεγάλος, διπλούς, διότι είχα και εξ (6) παιδιά. Η αρρώστια μου κράτησε περίπου 10 μέρες. Παρακαλούσα τον άγιο Παντελεήμονα, τους αγίους Αναργύρους. Ένα βράδυ θυμήθηκα τον γέροντα, τον π. Σάββα. «Ε, γέροντα πλιό, έλα και συ πλιό, βοήθησε με. Τόσην φαμίλια έχω να μην καθήσω στο κρεβάτι». Ε τόπα με την καρδιά μου. «Ε, έλα πλιό γέροντα. Με ξέρεις πλιό, έλα». Κοιμήθηκα εις τας 11. Μόλις έκλεισα τα μάτια μου, νάτος γελαστός: «Ε, τελευταίον μου θυμήθηκες εμένα. Για κάνε το κεφάλι σου κάτω». Με εστάυρωσε:«Ε, σήκω επάνω, σήκω επάνω». Ξύπνησα αμέσως. Γύρισα να τον δω. Εγώ ούτε πυρετό ούτε τίποτε. Έγινα καλά σαν να μην είχα αρρωστήσει.

Θεραπεία δερματικής νόσου
Είχα στα χέρια μου σπυριά και υπέφερα πολύ. Πήγα να προσκυνήσω στον άγιο Σάββα. Τον παρακάλεσα με μεγάλην πίστιν να με θεραπεύσει. Πράγματι πηγαίνοντας προς την τραπεζαρίαν δια να πάρω καφέ ένοιωσα να κολλάνε τα χέρια μου. Τα εσκούπισα αμέσως και όλα εξαφανίσθησαν. Τα χέρια μου έγιναν καθαρά όπως πρώτα. Μόλις είδα το θαύμα εχάρισα το δακτυλίδι μου στον άγιο, τον οποίο ποτέ δεν θα ξεχάσω. Θα τον επικαλούμαι σε κάθε δύσκολη στιγμή της ζωής μου.
Δημ. Μ. Κορφιάς
Θαύμα της αγίας εικόνος, που ιστόρησε ο αγιογράφος μοναχός π. Μιχαήλ
Οπ. Μιχαήλ αγιογράφος Καυσοκαλυβίτης, (εκοιμήθη εις τας 24 Μαΐου 1979), έλαβε το 1959 εντολήν από την ηγουμένην Φιλοθέην να ιστορήσει τον άγιον Σάββα. Ο π. Μιχαήλ, επειδή δεν είχε εικόνα του αγίου, ούτε τον εγνώριζε προσωπικώς, παρακάλεσε τον Κύριον, αλλά και τον άγιον Σάββα εις προσευχήν να φωτισθή δια να ιστορήσει την εικόνα. Πράγματι, είχε μεγάλην ευχέρειαν κατά την εργασίαν και επιτυχίαν. Όταν η αγία εικόνα παρεδόθη εις το τελωνείον, ήρχισε να κρούη μόνη της η καμπάνα του Μοναστηρίου. Το γεγονός αυτό ήτο ανεξήγητον μέχρι την επομένην, όταν έλαβον είδησιν από το τελωνείον δια την παραλαβήν της εικόνος. Η καμπάνα έκρουσε μόνη της έως ότου έφεραν την εικόνα εις το Μοναστήρι.



Αφήγηση κ. Κων. Μανωλάκη, διδασκάλου
Κατά το έτος 1934 είχα ανεβή στην Ιερά Μονή των Αγίων Πάντων. Ήτο ημέρα Παρασκευή, η πρώτη των νηστειών. Πήγα από ενωρίς για να βοηθήσω τον π. Σάββα και να παρακολουθήσω τους χαιρετισμούς της Παναγίας. Αφού ετελείωσαν οι χαιρετισμοί, εψάλλαμε την παράκλησιν. Όταν άρχισα να ψάλω το τροπάριον
«Προστασία των Χριστιανών ακαταίσχυντε», είδα τον π. Σάββα να βλέπη την εικόνα του Χριστού, η οποία ήτο στο τέμπλο και να ομιλή, νοερώς με τον Κύριο, έχων το δεξί του χέρι στον δεξιόν ώμον του. Αργότερα, μας είπε ότι, παρατηρών την εικόνα του Κυρίου είδε ότι εσχίσθη, άνοιξε η καρδιά του Χριστού και βγήκε το Άγιον Πνεύμα και εκάθησε στον δεξιόν ώμον του. Τότε του φιλήσαμε όλοι μας το χέρι και πήραμε την ευχήν του.

Κατά το έτος 1935 ευρισκόμενος εις το ιερόν και καθώς εμνημόνευε ο π. Σάββας εις την προσκομιδήν, παρατήρησα ότι τα πόδια του ήταν μια πιθαμή πάνω από την γη. Κατάλαβα την αγιότητά του. Όταν αργότερα μείναμε οι δυο μας του το είπα.
Μετά την ανακομιδή των λειψάνων του οσίου έρχονταν πολλοί να προσκυνήσουν. Έγιναν πολλά θαύματα. Εθεραπεύθησαν δύο παιδιά αόμματα. Ένα παληκάρι 26 χρονών από τη μέση και κάτω παράλυτον. Ήλθε παράλυτο και με τα πόδια έφυγεν.
Αφήγηση π. Κυπριανού Μιχαήλου
Οπατέρας μου, ο Σταυρής Μιχαήλου, έλεγε στον άγιο Σάββα: «Πάτερ Σάββα, πολλές γυναίκες λόγω της σκληράς κατοχής, πουλάνε το σώμα τους για ένα κομμάτι ψωμί και η αμαρτία είναι πολλή μεγάλη. Κάτω στην πόλη έχει μεγάλη αμαρτία». Και ο άγιος Σάββας απήντησε: «Το γνωρίζω κ. Σταύρο. Κάθε βράδυ βγαίνω έξω στας 12 τα μεσάνυκτα και ευλογώ την πόλη. Βλέπω στην πλατεία να υψώνωνται φλόγες 100 μέτρα ψηλά».

δ. Υμνωδία από την Λάρνακα
Ένα άλλο Πάσχα εκάναμε την Ανάστασιν. Ιερέα δεν είχαμε. Ήρχετο ένας ιερεύς το Σάββατον το απόγευμα και μας έκανε την Ανάστασιν. Ήλθε ο ιερεύς και έκαμε την Ανάστασιν και, όταν ετελείωσε, έφυγε. Επήγαμεν να πάρωμεν ευλογία από τον άγιον Σάββα και ακούομεν από μέσα από τη λάρνακα το «Χριστός
Ανέστη», τόσο γλυκά που νόμιζες ότι εκελαηδούσαν αηδόνια και ένα κτύπο που νόμιζες ότι έπαιζε όργανο.

Ο προστάτης
Είναι Πάσχα -Χριστός Ανέστη- έλειπα εγώ. Ήμουν εις τας Αθήνας. Έμειναν οι αδελφές μόνες τους και ήλθε η ημέρα του Πάσχα, της Αναστάσεως. Την ώραν του φαγητού τις πήρε το παράπονον που ήσαν μόνες και μόλις το εσυλλογίσθησαν παρουσιάζεται ο άγιος Σάββας και τις λέει: «εγώ είμαι ο προστάτης».

Η πρώτη εικόνα του αγίου Νεκταρίου
Εζήτησεν ο άγιος Σάββας από την Γερόντισσα να μην τον ενοχλήσουν 40 ημέρας, κατά τας οποίας θα ευρίσκετο έγκλειστος εις το κελλί του. Μετά 40 ημέρας, επήγε εις την Γερόντισσα και της δίδει την εικόνα του αγίου Νεκταρίου και της λέγει: «Πάρε την εικόνα να την βάλης εις το προσκυνητάρι». Είπεν η Γερόντισσα: «πώς μπορώ να βάλω τον άγιον εις το προσκυνητάρι, αφού δεν ξεύρομε ακόμη αν είναι άγιος; Και ξέρεις ότι υπάρχουν επιτροπαί και Μητροπολίται που κάνουν έλεγχο. Μη θέλετε, πάτερ Σάββα, να μας κλείσουν στο Μοναστήρι». Και είπεν ο π. Σάββας: «Οφείλεις να κάμης υπακοήν. Να πάρης την εικόνα, να την βάλης εις το προσκυνητάρι και τας βουλάς του Θεού να μην τας περιεργάζεσθε»

Θαύμα αγιότητος
Όταν εκοιμήθη ο Άγιος Νεκτάριος, τον έθαψαν ο ίδιος ο άγιος Σάββας, διότι ήτο ιερεύς. Επί τρία μερόνυκτα ξημέρωνε εις τον τάφον του και συνωμιλούσε με τον άγιον Νεκτάριον. Αι μοναχαί, επειδή ήκουον ψιθύρους επί του τάφου, αναζήτησαν τον π. Σάββαν εις το κελλίον του, τον οποίον εύρον –κατελθούσαι όλαι μαζί- εις τον τάφον του αγίου Νεκταρίου.


Read more:http://www.egolpion.com/savas_kalimnou.el.aspx#ixzz2yBHraO80

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.