Σεβαστή ηγουμένη Κυπριανή
Λαμβάνω το θάρρος, με δάκρυα στα μάτια, η αμαρτωλή δούλη του Θεού, να σας περιγράψω το θαύμα που έγινε στο υιόν μου, τον Ιωάννην Καρδούλια από την Αμερική. Ήτο πολύ υγιής, λεβέντης, που στην ζωή του δεν αρρώστησε. Τώρα τον βρήκε αυτό το μικρόβιο της θανατηφόρου αρρώστειας, καρκίνος. Πήγε στους γιατρούς και το εξακρίβωσαν. Όταν το έμαθα εγώ, η μητέρα του, καθώς και ο ίδιος, αλλά και όλοι στο σπίτι, πήγαμε να τρελλαθούμε.
Τον έχω μονάκριβο. Οι γιατροί, τον εγχείρησαν. Ο καρδιολόγος μας είπε ότι πρέπει να κάμη χημειοθεραπεία. Αυτή η θεραπεία είναι κάτι το τραγικό˙ τι περνά ο άνθρωπος! Το παιδί μου και όλοι μας κλαίγαμε και έλεγε˙ «πώς να πάω εγώ στο Νοσοκομείο, να τραβήξω αυτά όλα, ενώ είμαι τόσο καλά και δεν αισθάνομαι τίποτα;». Εγώ με θάρρος και με πίστη επροσευχόμουνα στον Χριστό πρώτα, μέχρι και την παραμονή που θα πηγαίναμε να κάμη την θεραπεία. Εν τω μεταξύ, είχα γράψει σε σας και μου στείλατε το λαδάκι και την αγίαν ζώνην. Με δάκρυα στα μάτια και με πίστη, έκανε την προσευχήν του και διαβάζαμε τα θαύματά του. Την ίδια νύχτα βλέπει ένα όνειρο.
Σαν να ήταν στην όχθη ενός ποταμού και ήθελε να πάη απέναντι, αλλά ο ποταμός ήταν γεμάτος από φίδια μεγάλα, μικρά, όλα τα είδη. Απέναντι, στην άλλη όχθη, ήτο ένας γέρος κοντός, καλόγηρος και μπροστά του είχε ένα τραπεζάκι, σαν γραφείο.
Το μέτωπό του έλαμπε. Σηκώθηκε και φώναξε «Γιάννη, έλα απέναντι, κοντά μου». Ο γυιός μου, του έλεγε «δε μπορώ, φοβάμαι τα φίδια, θα με φάνε, δε μπορώ». «Μη φοβάσαι, θα σε βοηθήσω εγώ» και ήλθε κοντά του. Του έπιασε το χέρι και του λέει˙ «πάτα πάνω στα φίδια». Τότε μαζί με τον καλόγηρο πάτησαν πάνω στα φίδια, τα οποία έμειναν στο έδαφος νεκρά. Όταν πήγε στο τραπεζάκι που έλαμπε, τον ερώτησε˙ «ποιος είσαι;».
Ο γέρος του λέει˙ «Είμαι ο άγιος Σάββας. Εσύ με φώναξες και ήλθα». Του λέει ο Γιάννης˙ «Σε ξέρω˙ η μαμά μου έχει στο μαξιλάρι μου την εικόνα σου και το βιβλίο σου». Έκανε την θεραπεία χωρίς να μείνη κανένα κακό σύμπτωμα. Χωρίς εμετό, αιμορραγίες, διάρροια. Ο γιατρός ήταν Άραβας από το Πακιστάν. Ένα μήνα κράτησε αυτή η κατάσταση. Ο γιατρός περίεργος ρωτούσε τον Γιάννη για την υγεία του. Μια μέρα είδε τις εικόνες στο κρεβάτι του Γιάννη και λέγει˙ «Τι είναι, Γιάννη, αυτές οι φωτογραφίες;» «Είναι άγιος, είπε ο Γιάννης και εγώ και η μητέρα μου προσευχόμεθα».
Ο γιατρός τότε είπε˙ «Μπράβο Γιάννη, οι άγιοι βοηθούν˙ το βλέπω, είναι θαύμα. Πρώτη φορά είδα να μην πειράξει το φάρμακο». Τρεις γιατροί μας είπαν ότι η αρρώστεια εξηφανίσθη και είναι τελείως καλά. Μεγάλη η χάρις του αγίου Σάββα που έδωσε την υγεία στο παιδί μου.
Θα τον ευγνωμονούμε, όσο ζούμε.
ΠΗΓΗ......http://olastifora.gr/archives/20204
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.